Μα ειναι δυνατον?

Δεν καταλαβαινω..

γιατί πρέπει πάντοτε να είμαι μέσα στην τρελή χαρά κι όποτε έχω τις μαύρες μου τα πιο σημαντικά άτομα στη ζωή μου να μη με καταλαβαίνουν..δηλαδή τόσο πολύ εσωστρεφής είμαι που δεν καταλαβαίνουν ότι το μόνο που θέλω εκείνη την ώρα είναι ένας καλός λόγος και μια αγκαλιά??και φυσικά όταν έχω τις μαύρες μου όλοι νομίζουν ότι έχω κάτι μαζί τους.Όχι,δεν έχω κάτι μαζί σου ηλίθιο πλάσμα,ίσα ίσα που θέλω την αγάπη σου εκείνη την ώρα,νιώσε!!

Είναι πολύ εύκολο για την ακρίβεια,στην αρχή υπάρχουν τα παράπονα και τα βρισίδια,μετά η συζήτηση,μετά ένα ποτάκι ή ένα γλυκό (ή σεξ :PP),και τα κέφια επανέρχονται.Και όποιος πεί οτί αυτό είναι εγωισμός επείδη περιμένω απ ' τον άλλο να μου φτιάξει το κέφι,είναι απλά μαλάκας.Όλοι οι άνθρωποι το κάνουν,εκείνη την ώρα θες να νιώσεις πως κάποιος ενδιαφέρεται και νοιάζεται για σένα.

Ναι ρε πούστη,είχα μια σκατομέρα,το ξέρεις,τι άλλο hint θες λοιπόν?

Μόνο η μαμά μου με καταλαβαίνει τελικά απόλυτα.Όλοι οι υπόλοιποι (εκτός απο μια εξαίρεση) θέλουν δουλειά ακόμα.

Επίσης,Γιάννη το Ipod τα σπάει,ξανά ευχαριστώ για την εξυπηρέτηση,είσαι καλός φίλος.

Φιλιά στα μούτρα,άυριο αρχίζει μια καινουρια (σκατο)μέρα!

My love is your love..

Δεν ήθελα να πώ κάτι σπουδαίο,έτσι κι αλλιώς Δευτέρα σήμερα,συνήθως τίποτα δε γίνεται τις Δευτέρες,η όλα πάνε στράβα....

Αυτό που θέλω μόνο να πώ είναι κουράγιο,τα Χριστούγεννα είναι κοντά,να ξεκουραστούμε και να αποφορτιστούμε λίγο όλοι μας γιατί δε μας βλέπω καλά...

Χριστινάκι όλα καλά θα πάνε,μην ανησυχείς.

Καλή εβδομάδα σε όλους,θα περάσει κι αυτή.

Μουσικοι Ηλιθιοι

....και πάω που λέτε πριν λίγες ώρες σε ενα απ' τα "ποιοτικά" μαγαζιά της Θεσσαλονίκης να ακούσω λίγη καλή μουσική (ε,να ξεφύγουμε και λίγο απ' τα φοιτητομάγαζα...),οπότε μπαίνουμε μέσα με το φίλο το Γιάννη (γειά σου ρε Γιάννη ομιλητικέ!)...

Μέσα το μέρος αδιάφορο,με κάτι καρέκλες τέρμα άβολες,και το πρόγραμμα είχε ήδη αρχισει...εγώ πήρα μια σόδα γιατί δεν ήθελα να πιώ στη συγκεκριμένη φάση,10 ευρώ παρακαλώ(!!!),άντε πάει στα κομμάτια λέω και κάθομαι να δώ τι θα δώ.

Η ορχήστρα ήταν ανεκτή,οι μουσικοί μάλιστα έπαιζαν παραπάνω απο 1 όργανο μάλιστα,αλλά το δράμα ήταν οι τραγουδιστές-τραγουδίστριες,δηλαδή:

Το μικρόφωνο συνήθως να πηγαινοέρχεται πάνω κάτω,εκείνοι να κουνιούνται ρυθμικά μπρος-πίσω σα ρομποτάκια με νέφτι στον κώλο,και από φωνή?? οι μισοί φώναζαν για να μπορέσουν να φτάσουν τις νότες,οι άλλοι μισοί τραγουδούσαν στα τάρταρα γιατι απλά δε μπορούσαν να πανε παραπάνω απο ένα τιποτένιο σολ στο πεντάγραμμο,και όλοι μα όλοι είχαν το ίδιο χαρακτηριστικό:ήταν εντελώς ΑΝΙΩΘΟΙ!!!Χωρίς έκφραση βρε αδερφέ πως το λένε,τραγουδουσάν πολύ ωραία κομμάτια λες και σκεφτόντουσαν τι θα πάρουν απ' το σουπερμαρκετ.Πως γίνεται ρε φίλε να πιάνεις ένα τραγούδι σπαρακτικό όπως το "αυτη η νύχτα μένει" και να το κάνεις ringtone??Μόνο όταν άρχισαν το 2ο μέρος με τα λαικά ξύπνησαν λίγο.Ο δε κόσμος??Κυρίες και Κύριοι των -αντα,ψόφια κορμιά που μονο οταν άρχισαν τα τσιφτετελια και τα τσάμικα ξύπνησαν....φυσικά φύγαμε πανω στη μια ώρα,το σπίτι φάνηκε πιο καλή πρόταση.

ΑΙΣΧΟΣ!!!!...κρίμα τα 10 ευρώ,τουλάχιστον αν ήξερα οτι θα ήταν τόσα θα έπινα ποτό με το ζορι!!

'Ολοι αυτοί λοιπόν που κατηγορούν τη ροκ και μέταλ σκηνή (δε μιλάω για τα hardcore και τα κομμάτια-ξυσίματα που και αυτά ειναι εξίσου ελλεεινά,μιλάω για κομμάτια με μελώδια και άποψη,ας με συγχωρησουν οι μεταλλαδες) για να πανε να δουν καμμιά συναυλια μπας και τους ανοίξει το μάτι και το αυτί .Εκείνοι τουλάχιστον δεν είναι άμουσα ζόμπι που επιδεικνύουν ανικανότητα και το παίζουν "ποιοτικοί" καλλιτεχνάρες,αλλα κάνουν το κοινό να φωνάζει "ΚΙ ΑΛΛΟ ΚΙ ΑΛΛΟ" σαν πορνοσταρ σε οργασμο (συγχωρήστε την ωμότητα).

Να σημειώσω πριν παρεξηγηθούν αυτά που λέω,ότι η έντεχνη μουσική έχει βγάλει σαφώς και κάποια πολυ ωραία κομμάτια και έχει και τραγουδιστές με βαριά κακαλα.Κρίμα που αυτοί οι ανεκδιήγητοι τους αμαυρώνουν.

I wish I could sleep..

Ειμαι τόσο κουρασμένη που δε μπορώ να κοιμηθώ...και σαν καλη γιαγιουλα,μεσα από 1 τόνο υποχρεώσεις θέλω να κοιμάμαι απ τις 11.

Ήταν ωραία τα ξενύχτια,και τα ποτά,και οι βλακείες με φίλους,και οι ατελείωτες συζητήσεις για ΤΑ ΠΑΝΤΑ.

...και ξαφνικά βρίσκεις τον εαυτό σου να πρέπει να τελειώσει (επιτέλους) τη σχολή,και να πρέπει να βρείς σταθεσή δουλειά,και να σκεφτείς το μέλλον σου,και ωριμάζεις απότομα,βλέπεις τα πράγματα με ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετική σκοπιά,αλλάζεις μαγαζιά και ενδιαφέροντα...

Χάνεις τον εαυτό σου ή αρχίζεις επιτέλους και τον βρίσκεις?Η μήπως δεν ήσουν ποτέ αυτό που ήσουν και αρχίζεις απ ' την αρχή??

Το μόνο που ξέρω εγώ ειναι οτι είμαι 23 χρονών και τον τελευταίο χρόνο βρίσκω τον εαυτό μου να εχει αλλάξει ριζικά...

Ειδωμεν...

Καλωσηρθατε!

Ελπιζω να αποκτησω φανατικους αναγνωστες,staey tuned για περαιτερω φανταστικα πραγματα!