Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Κάθησα χτες και προχτές να δώ ειδήσεις.Κόβουν συντάξεις,κόβουν μισθούς,ιδιωτικοποίηση παντού,οι τιμές ανεβαίνουν,ανεβαίνει ο ΦΠΑ,κλείνουν μαγαζιά,η ανεργία ανεβαίνει,πάνε και τα πανεπιστήμια στο διάολο και η δημόσια υγεία,και η παιδεία γενικά,και σήμερα 700 ευρώ και πρέπει να χαιρόμαστε κιόλας.

Δεν είναι πράγματα που δεν ξέραμε ότι θα συμβούν.Δεν είναι πράγματα που δε φαινόντουσαν.Όλοι το ήξεραν,οι βολεμένοι της Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ σίγουρα,ο ΣΥΝ έκανε την πάπια κάτω απ΄τα μεσοφόρια του ΠΑΣΟΚ και το Λ.Α.ΟΣ με τις φασιστικές του αντιλήψεις συνέχιζε τους λαικισμούς του.

Δηλώνω ανοιχτά οτι ψηφίζω ΚΚΕ και είμαι και μέλος της ΚΝΕ πολλά χρόνια τώρα.Κι εφόσον αυτό ειναι blog και δε χρειάζεται επίσημη γλώσσα,θα πώ επίσης οτι ΕΔΩ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΥΝΙ ΧΤΕΝΙΖΕΤΑΙ.
Τουτέστιν,έχουν το ΘΡΑΣΟΣ και βγαίνουν και λένε ότι "πρέπει να κάνουμε θυσίες για την οικονομία της χώρας" και ότι "είναι δύσκολα τα μέτρα αλλά απαραίτητα" και ότι "τα μέτρα μας επιβλήθηκαν" και "δεν ξέρουμε τίποτα,να ρωτήσετε το ΔΝΤ" ?!?!?!?

Ποιοι θα κάνουν τις θυσίες?? Οι υπουργοί και τα τσουτσέκια τους?Ο Παπανδρέου??Ποιοι θα τις κάνουν??

Οι εργαζόμενοι θα τις κάνουν,οι συνταξιούχοι,όλος ο κόσμος δηλαδή.

Αυτή η ιστορία με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κρατάει 30 χρόνια τώρα.Υπερβολικά πολύς χρόνος για κάποιον να δεί τα λάθη του και να τα διορθώσει.Και δε μιλάω για τα 2 κόμματα,αυτά παίρνουν εντολές απο ΕΕ και ΗΠΑ,είναι κόμματα κερδοσκοπίας,αισχροκέρδιας και πλουτοκρατίας,και φυσικά σαν καλά πιονάκια κάνουν ότι τους πούν,με τη συναίνεση των υψηλά ιστάμενων πολιτικών-γουρουνιών που μοναδικό σκοπό έχουν να κοιτάξουν την κωλάθρα τους και να θρέψουν τον καπιταλισμό.
Μιλάω λοιπόν για το λαό,για τον κόσμο.Βλέπεις ότι τα πράγματα πάνε απ΄το κακό στο χειρότερο,είσαι στο ρυάκι βρε αδερφέ με το κανο καγιακ, και καθώς το ρυάκι γίνεται ποταμάκι και μετά ποτάμι βλέπεις τον καταρράκτη μπροστά σου.Αντί λοιπόν ενώ είσαι ακόμα στα ήρεμα νερά να δείς μπροστά και να πείς "ρε μαλακααααα,ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΗΗΗΣ!" και να πιαστείς από κάπου και να προσπαθήσεις να βγείς στην όχθη,βάζεις αντιηλιακό μέσα στο κανό,ανάβεις τσιγάρο,βάφεσαι κιόλας γιατί στην κηδεία θέλουμε να είμαστε ευπαρουσίαστοι....και περιμένεις να πνιγείς.

Αυτό ακριβώς έκαναν.Όταν λοιπόν το ΚΚΕ φώναζε 10ετίες τώρα για ιδιωτικοποιήσεις,ο κόσμος γελούσε και έπαιζε με τα κουβαδάκια του.Όταν έβλεπε το ΝΑΤΟ να μπαίνει μέσα,όταν έβλεπε τους μισθούς αργά αλλά σταθερά να πέφτουν και τις τιμές να ανεβαίνουν,έκανε τουμπεκί,κοίταζε να βολέψει τον κώλο του και το γιό-κόρη του με την ψήφο του στους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.Όταν έβλεπε την Ελλάδα να κυνηγάει να μπεί στο Ευρώ,χαιρόταν και έλεγε "ααχ τι καλά,θα ανέβει η οικονομία της Ελλάδας,θα γίνουμε πλούσιοι",τη στιγμή που το ΚΚΕ ήξερε και φώναζε από τότε ότι θα συμβούν όσα συμβαίνουν σήμερα,11 χρόνια αργότερα.Μπορώ να αναλύσω δεκάδες τέτοια παραδείγματα,αλλά δεν έχω χώρο,όποιος θέλει ας ανατρέξει σε έντυπα του Ριζοσπάστη.

ΜΟΝΟ αγώνες.ΜΟΝΟ έτσι θα κατακτηθούν τα δικαιώματά του λαού.

Είναι απίστευτη η προπαγάνδα και τα ψέμματα εναντίον του ΚΚΕ.Κάποιος με λογική θα έλεγε ότι "κάτσε ρε πούστη,αυτοί μιλάνε για ισότητα,ίσα δικαιώματα,δημόσια δωρεάν παιδεία,υγεία,πολίτισμό,πρόνοια,σεβασμό στη γυναίκα και τη μητρότητα...γιατί να ψηφίσω τα όρνια που με υποβιβάζουν,με πατάνε κάτω,μου παίρνουν τη δουλεια?"

Κάποιος ας μου απαντήσει επιτέλους γιατί να προτιμούμε πάντα το "λιγότερο κακό" απ΄το καλό.Γιατί πάντα τα ίδια λάθη,γιατί πάντα ο ίδιος ωχαδερφισμός,γιατί πάντα οι ίδιες προκαταλήψεις,γιατί τόση πίστη σε ψεύτες και απατεώνες.

Δείτε την κατάσταση γύρω σας,και αποφασίστε.Ένας είναι ο δρόμος,και αυτός είναι κόκκινος.

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Τελικά δεν κέρδισα το Τζοκερ...αν το είχα κερδίσει βέβαια θα ήμουν ήδη στο δρόμο για να αγοράσω ένα κάστρο στη Σκωτία :P

Σήμερα ανακάλυψα δύο πράγματα.΄Οτι στο σκύλο μου-παικταρά αρέσει πάρα πολύ η Billie Holiday (naturally,he's taken his taste from me ;) )
Και δεύτερον,ότι πρέπει να συγκρατείς τον εαυτό σου.Αυτό ήταν κατί που ποτέ δε μπόρεσα να κάνω με επιτυχία,αλλά και το να αποτύχεις 100% σε κάτι είναι επίτευγμα,σωστά??
Πήγαμε που λέτε χτές με παρεά και τον άντρα μου σε μία καταπληκτική cult ταβέρνα  σε ένα σοκάκι που δεν έχει καν όνομα οδού και πιάσαμε κουβέντες με πολλή ρακή και περίεργα μαγειρεμένο φαγητό,απ' αυτά που δε ξέρεις ακριβώς γιατί σου αρέσει,αλλά το τρώς έτσι κι αλλιώς.'Ηπιαμε ήπιαμε ήπιαμε,και μετά αφού είχαμε πολλά κέφια συνεχίσαμε για αλλού.Καταλήξαμε να συζητάμε με τον αδερφό για αγάπη και έρωτα,και μετα κατά τις 5 να χορεύουμε έξω απ' το Υποβρύχιο που ήταν πήχτρα μέσα στη βρόχα.Δε φτάνω σ'αυτό που θέλω να πώ όμως.Στο δρόμο για το σπίτι,κι ενώ μέχρι εκείνο το σημείο είχα απίστευτο κέφι,έχω πολύ καιρό να περάσω τόσο καλά,με έπιασε η Ελενια μαλακία στον εγκέφαλο κι άρχισα να τη λέω στον άντρα μου επείδη δε κρατούσε καλά την ομπρέλα.Εκείνος ο καημένος δεν έλεγε τίποτα,κι όταν φτάσαμε σπίτι με πιάσαν κάτι απίστευτα νεύρα επείδη κάτι μου είπε κι εγώ μέσα στο μεθύσι (γιατί τότε ήταν που επενέργησαν τα ΚΑΚΑ σφηνάκια νοθευμένης τεκίλας που ήπιαμε) άρχισα κλασικά να κλαίω,να τη λέω στον άντρα μου και γενικά να έχω μία συμπεριφορά την όποια δεν θέλω και φυσικά μετανιώνω όταν ξυπνάω το επόμενο πρωί (ή μεσημέρι).
Το θέμα ποιό είναι τώρα.Πώς μπορείς να ελέγξεις το μεθύσι σου και τον εαυτό σου?Ή μάλλον όχι.ΜΠΟΡΕΙΣ να τον ελέγξεις?
Δηλαδή δε γίνεται στον άνθρωπο που αγαπάς τόσο πολύ να είσαι έτσι,είναι απαράδεκτο.Φυσικά ο καλός μου δε θύμωσε,ήξερε ότι μιλάει το ΚΑΚΟ σφηνάκι,πάλι καλά δηλαδή αλλιώς θα πνιγόμουνα στο Θερμαικό επιτόπου.
Αλλά τι κάνεις?Δεν πίνεις?Ή απλά όταν είσαι έτσι προσπαθείς να βάλεις λογική στο μεθυσμένο μυαλό σου?Γίνεται?Ή μήπως σου βγαίνουν πράγματα του υποσυνείδητου που άμα δε τα βγάλεις έτσι θα γίνουν μετά ένας αχταρμάς και θα σου κάνουν τον εγκέφαλο και την ψυχολογία σου πουρέ επειδή θα τα βγάλεις πλέον στο συνειδητό?
Θα τη βρώ την άκρη ρε γαμώτο,δε γίνεται.Κάποια στιγμή θα τη βρώ.
Μέχρι τότε πάω να κάνω καμμιά δουλειά και κανένα διάβασμα γιατί καλή και η έξοδος,αλλά έχουμε και υποχρεώσεις...

Cheers!(without the drunkenness :P )

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Καλημέρααα!! Τι καλημέρα δηλαδή.μεσ στη βρόχα είμαστε από χτες...
Ένιγουέι,σήμερα θα σας προτείνω κάποιες ταινίες που είναι απ΄τις αγαπημένες μου...

1)High Fidelity: Jonh Cusack,Jack Black,Catherine Zeta-Jones και κάποιοι άλλοι άσημοι ηθοποιοί σε μια ταινία που χωρίς γλυκανάλατες αηδίες και κλισέ περιγράφει με γλαφυρότητα τη σχέση ενός ζευγαριού.Και φυσικά o Jack Black σε μεγάλα κέφια,απόλαυση!

2)Shine: Η ιστορία ενός καταπιεσμένου από την οικογένεια του ταλαντούχου εβραίου πιανίστα, του David Helffgott,μία πορεία από την παιδική του ηλικία έως τη στιγμή της "λυτρωσης" από τον τυρρανικό πατέρα του...συγκινητικό και πολύ όμορφο...

3)Η Αιώνια Λιακάδα Ενός Καθαρού Μυαλού,ή αλλιώς Eternal Sunshine Of The Spotless Mind.Η ταινία είναι αυτό ακριβώς που προδικάζει ο τίτλος....τρελή.Jim Carrey και Kate Winslet,δε λέω τίποτα παραπάνω,όσοι δε την έχετε δεί,πάρτε την τώρα!

4)Duplex:Κωμωδία,αξίζει για το σενάριο,όσο και για την ερμηνεία της evil grannie.Ένα ζευγάρι αποφασίζει να μετακομίσει,και βρίσκει ένα απίστευτο δίπατο σπίτι,μόνο που έχει ένα μειονέκτημα...στον πάνω όροφο μένει μία γιαγιούλα η όποια εξ όψεως είναι γλυκιά,αλλά στην πραγματικότητα είναι ο διάβολος ο ίδιος.

5)The Imaginarium Of Dr.Parnassus.Terry Gilliam η σκηνοθεσία,ένας Tom Waits με διαβολική ερμηνεία και τα μυαλά στα κάγκελα...must see.

6)America.Ταινία για τη μετανάστευση,μία οικογένεια που μεταναστεύει στην Αμερική με σκοπό το american dream,αλλά φτάνοντας μόνο το american dream δε βρίσκει...Εξαιρετικές ερμηνείες,και ευτυχώς ειδομένο το θέμα από μη γλοιώδη αμερικάνικη σκοπιά...

7)Pride and Prejudice.Σιχαίνομαι την Keira Nightley,αλήθεια βγάζω φλύκταινες όμως.Εντούτοις,να μία πολύ όμορφη μεταφορά του βιβλίου της Jane Austen με σκηνοθεσία και ερμηνείες ακριβώς όπως τις φαντάζεσαι όταν το διαβάζεις.Αποφύγετε το αν δε σας αρέσουν οι ταινίες εποχής,και αν είστε ηλίθιος macho άντρας.

8)Fight Club.Ξέρω ξέρω,όλοι σχεδόν θα το έχετε δεί,αλλά είναι απ'τις αγαπημένες μου!Όσοι δεν το έχετε δεί ακόμα καταδικάζεστε σε θάνατο δι'ανασκολοπισμού αφού πρώτα δείτε την ταινία για 4 μέρες συνεχόμενα για να την εμπεδώσετε.

9)Seven.Πάλι Brad Pitt,και Morgan Freeman σε ένα απίστευτο ψυχολογικό θρίλερ.Serial killer κάνει κύρηγμα για τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα μέσω ενός απίστευτου Bloodbath...Απίστευτη ταινία απ την αρχή ως το τέλος.

10)And last but not least...The Nightmare Before Christmas.Tim Burton,εξαιρετικός..Υπέροχη μουσική,τρομερό σενάριο...


Αυτά!Την επόμενη φορά θα προτείνω καμμενιές για λιώσιμο επί του καναπέως!

Cheers!

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Gambling...

Στο προηγούμενο τζόκερ για τα 11 εκατομμύρια πήγα και έπαιξα...Οπότε με σήμερα που μίλησα με τη μαμά μου μου λέει "τζόκερ έπαιξες"? όχι,γιατί?ε γιατί σήμερα κληρώνουν 15 εκατομμύρια.Πήρα που λέτε με μιάς τα τελευταία μου 10 ευρώ και πήγα και έπαιξα...
Γιατί όμως?Μπάς και έχω καμμία ελπίδα?
Στο δρόμο που γυρνούσα σπίτι έλεγα από μέσα μου "μπα,μη περιμένεις να κερδίσεις τίποτα,αλλιώς θα απογοητευτείς..."Απ' την άλλη όμως είχα μια φωνή που μου έλεγε "μα που ξέρεις,μπορεί και να κερδίσεις κάτι,μη το σκέφτεσαι έτσι..."
Το ίδιο συναίσθημα είχα όταν πήγα για πρώτη φορά στο καζίνο.Ακριβώς το ίδιο όμως.Και σκέπτομαι τώρα,γιατί πήρα τα τελευταία μου χρήματα που ξέρω ότι τα χρειάζομαι,και πήγα και στοιχημάτισα σε πιθανότητες που είναι 1000% εναντίον μου...
Ναι,αλλά γαμώτο,αυτό το "αν"...σε 40 λεπτά είναι η κλήρωση,λες να είμαι τυχερή?
Αρχίζω και νιώθω τους τζογαδόρους,από εκεί αρχίζει η παράνοια και η τρέλα.Μ'αυτό το "αν",μήπως και κερδίσω,μήπως με ευνοήσει η τύχη.Και όσο συνετός και να είσαι,πάντοτε θα υπάρχουν αυτές οι δύο φωνούλες,του άγγελου και του διαβόλου,του καλού και του κακού που θα θέλουν να σε επηρεάσουν.Το θέμα είναι,εσύ μπορείς να αντισταθείς και να πείς "τέλος,δε θα τα χάσω όλα,θέτω ένα όριο".Αν δε μπορείς,το έχεις χάσει το παιχνίδι.Και τα λεφτά σου και την υπομονή σου.

Τέλος πάντων,μισή ώρα για την κλήρωση,ας ελπίσω ότι θα κερδίσω τίποτα,τουλάχιστον να πάω και κανένα ταξιδάκι με άνεση :D

Δευτέρα 22 Μαρτίου 2010

Αμάν ρε Σέρλοκ!!
Η ζωή μου με το σκύλο τους τελευταίους 3 μήνες:
Μπαίνω στο σπίτι,όλα καλά,με το που ανοίγω την πόρτα να πάω στην κουζίνα μου έρχεται μία ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ μπόχα γιατί το μικρό μου τα έχει κάνει παντού σκατά (με την κυριολεκτική έννοια!!).Ας λείπω μόνο 1 ώρα,εκείνος θα έχει καταφέρει να τα κάνει όλα πουτάνα!
Πρώτο μέλημα λοιπόν,σκούπισμα και σφουγγάρισμα σε όλο το σπίτι.Μπαίνω στο δωμάτιο μου,και αντικρύζω το χάος,γιατί η πόρτα του δωματίου μου τώρα βρήκε να χαλάσει (of course),πατουσιές στο πάτωμα,παπούτσια πάνω στο κρεβάτι μου,σκισμένα χαρτιά και μασημένες κάλτσες....όμορφααα.
Αφού λοιπόν καθαρίζω όπως όπως και το δωμάτιο μου,βάζω φαί στον πασά μου και βουρ για βόλτα κανένα μισάωρο κουβαλώντας και χαρτοπετσέτες για να μαζεύω τα κακάκια (μια φορά κάποιος με επικρότησε για την κίνηση.Στη βόλτα με σταματάνε και με ρωτάνε κλασικά τι ράτσα είναι,εκφράζουν το θαυμασμό τους (ω τι όμορφοοο!) και μερικοί με πρόφαση το μικρό μου την πέφτουν κιόλας.Ωραία πράγματα!Σπίτι λοιπόν μετά από όλα αυτά.
Μετά έννοειται ότι το μικρό μου έχει υπερβολική ενέργεια απ'τη βόλτα,και πρέπει να είμαι με ενα μπαλάκι στο χέρι να του το πετάω για ηρεμήσει...
Και ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι σε χρόνο ντε τε έχει ξανακατουρήσει και έχει σύρει το κρεβάτι του σε όοοολο το πάτωμα για έξτρα απόλαυση.Και ύστερα με ρωτάει η μάνα μου που ξοδεύω τα λεφτά μου.Ε που τα ξοδεύω ρε μάνα,αφού κάθε βδομάδα πάω όλα τα κατουρημένα για πλύσιμο. (μετά από τόσες βόλτες δεν έχω κουράγιο και για να τα πλύνω μόνη μου,να με συγχωρείτε)
Αλλά....είναι ένα μικρό σκατό όταν κοιμάται...το λατρεύω το δαιμονάκι μου,κι ας με ταλαιπωρεί έτσι.Αναρωτιέμαι βέβαια πότε θα μεγαλώσει,γιατί πανέμορφα τα κουτάβια,αλλά νισάφι,ας μεγαλώσει να ηρεμήσει!
Συμβουλή πρός όλους:ΜΗΝ πάρετε κατοικίδιο αν δε ξέρετε πού μπλέκετε.Θέλουν εξαιρετικά πολλή φροντίδα,πολλά χρήματα και πολύ χρόνο.Γι'αυτό σκεφτείτε το καλά,δεν είναι για τους απαίδευτους!
Αυτά,πάω να φάω,γειά σας.

Παρασκευή 19 Μαρτίου 2010

.....κι έχω μείνει με 10 ευρώ για άλλες 7 μέρες....πώς σκατά γίνεται αυτό ρε γαμώ την ακρίβεια μου γαμώ??
Να πείς ότι τα ξοδεύω σε ρούχα,παπούτσια και άλλα συναφή?Μπα,μόνο ένα φορεματάκι των 25 ευρώ πήρα,κι αυτό μετά από 3 μήνες...ε τότε τι σκατά.
Πρέπει να αρχίσω να κάνω οικονομία.Ναι,αλλά πώς να κάνω οικονομία,αφού τα λεφτά μου φεύγουν στα βασικά!?!?!
Θα αρχίσουμε να επιζούμε,όχι να ζούμε,αλλά γαμώ και πάλι την Παναχαική μου (καλά είναι εκεί που βρίσκεται κι αυτή η καυμένη...) πώς γίνεται να διαχειριστείς έτσι τα χρήματα σου ώστε και να έχεις να φάς,και να σου μένουν στο τέλος του μήνα??μία βοήθεια ρε παιδιά για το ζήτημαααα!!
Πάλι καλά δηλαδή που είναι και ο Δημήτρης (άγιος είσαι πουλάκι μου) και θα δανείσει κανένα 5ευρω παραπάνω :P
Ε,τι,δε ντρέπομαι να το πώ.Θα δανειστώ χρήματα για να βγάλω το μήνα,μη μου πείτε ότι δεν το έχετε κάνει κάποια στιγμή κι εσείς οι υπόλοιποι,θα πείτε ψέμματα.Σε τέτοιους χαλεπούς καιρούς είναι πολύ φυσιολογικό νομίζω να βοηθάμε με τέτοιο τρόπο ο ένας τον άλλο.Στο κάτω κάτω τι να κάνω,εκείνος θέλει να βοηθήσει τόσο πολύ,να μη του δώσω την ευκαιρία??? :PPP
Τέλος πάντων,άιντε να δούμε πώς θα τη βγάλουμε,προς το παρόν πάω να κοιμηθώ γιατί είμαι κομμάτια...(11:20 εν τω μεταξύ,yes,I have no life at all....)

Καληνυχτα!!

Κυριακή 14 Μαρτίου 2010

Γεια σου κόσμε...

Ήθελα να γράψω κάτι μετά από πολλές μέρες.
Το λυπηρό είναι ότι δεν έχω κάτι καλό να γράψω.Τι καλό να γράψω άλλωστε?Όλα έχουν αρχίσει να πηγαίνουν στο διάβολο με ταχείς ρυθμούς....ανάθεμα άμα βρείς μία καλή μέρα σ'όλη τη σαπίλα...οι εξετάσεις πήγαν σκατά,από υγεία πάμε σκατότερα,εδώ και μέρες δε μπορώ να πάρω τα πόδια μου,έχω να δώ τους φίλους μου σχεδόν 2 βδομάδες...άστα να πάνε γενικότερα..

Αλλά...υπάρχει ένα αλλά.Μέσα σε όλη αυτή την κατάσταση,μέσα σε όλη αυτή τη μίρλα και τη μιζέρια,υπάρχει ένας άνθρωπος τον οποίο θα ευγνωμονώ αιώνια για το πώς μου συμπαραστάθηκε...έχω γράψει ξανά γι'αυτόν,και θα συνεχίσω να γράφω,γιατί επιτέλους νιώθω ότι βρήκα την αληθινή αγάπη που έψαχνα.Μετά από ένα πολύ δυσάρεστο γεγονός που συνέβη,και που το οποίο με έκανε να αναιρέσω όλα μου τα πιστεύω για τον έρωτα,την αγάπη,τα συναισθήματα τα ίδια,και μετά από πολλούς μήνες δυσάρεστων σκέψεων και προβληματισμών,έστω και με τις προσωπικές δυσκολίες που περνάω αυτή την περίοδο,ανακάλυψα πόσο πολύ μπορείς να αγαπήσεις και να αγαπηθείς από έναν άνθρωπο.
Αυτό το κείμενο  το αφιερώνω σ'αυτόν.

Θα μου πείτε "και μένα τι με νοιάζει ρε κυρά μου,χέστηκα,εδώ έχω τα δικά μου τα ζόρια και έρχεσαι εσύ να μου πρήζεις τα κάκαλα με τις αγάπες σου?"
Ε και θα πώ,κι εγώ χέστηκα,δικό μου το blog,ότι θέλω το κάνω,άμα θέλω το βάζω φωτιά και το καίω,γαμώ την ελευθερία λόγου μου.

Στο θέμα όμως.Κάνω ένα flash back και βλέπω παλίες γενιές,γενιές των παππούδων και των μπαμπάδων μας και διαπιστώνω πόσο δύσκολο είναι πλέον να κρατήσεις τα μυαλά σου σε ένα μέρος.Γιατί???Γιατί να είναι τόσο δύσκολο??Μήπως γιατί έχουμε πολλές επιλογές,μήπως γιατί δεν έχουμε κριτήριο στο πώς θέλουμε έναν άνθρωπο??
Όχι.Έχει να κάνει καθαρά με το πόσο ξέρουμε τον εαυτό μας,και με το πόση αισιοδοξία κουβαλάμε.
Αυτός ο άνθρωπος τώρα τελευταία αυτό μου δίνει.Με τη δική του αγάπη,με το ότι όταν βρισκόμαστε χαμογελάω πάλι,με το ότι δε σκέφτομαι "τι θα γίνει",σκέφτομαι μόνο πόσο υπέροχο είναι αυτό που ζώ.
Δεν έχει καμμία σχέση με τον Κώστα,τον πρώτο μου έρωτα.Εκείνος ήταν βίαιος έρωτας,έντονος,ψυχοφθόρος μετά από ένα σημείο και καταστροφικός.
Τώρα,και έχοντας μεγαλώσει κιόλας,και αφήνοντας πλέον πίσω μου τραύματα των τελευταίων μηνών,βλέπω μια άλλη πτυχή του έρωτα...την πτυχή όπου δε με νοιάζει αν θα με δεί να κάνω δουλειές στο σπίτι,γιατί ξέρω ότι όταν θα βγούμε θα είμαι θεά,όπου είμαι άρρωστη και πλέον δε φοβάμαι να πω "σε χρειάζομαι,έλα" μήπως και φαν'ω too needy ή του χαλάσω τη ζαχαρένια του.Την πτυχή του "σ'αγαπώ γιατί είσαι ο εαυτός σου,αγαπώ το σώμα σου,τις μεταπτώσεις σου,τη μουσική σου,την ατσουμπαλιά σου,το γεγονός ότι δε ξέρεις να καθαρίζεις μια πατάτα for god's sake,και πρέπει να σου μάθω εγώ,και όλα αυτά"...
Είναι απίστευτο το πώς νομίζουμε όλοι ότι η "ρουτίνα" θα σκοτώσει τον έρωτα.Μόνο αν λειτουργεί μόνο ο ένας απ'τους δύο η καθημερινότητα θα σκοτώσει τον έρωτα.Μόνο δηλαδή με τη συλλογική σας σκέψη θα μπορέσει να επιβιώσει αυτό που έχουμε.Και αυτό που λέω δεν έχει να κάνει με την ισότητα της γυναίκας,έχει να κάνει με την ανθρωπιά.Όταν βλέπεις ότι ο άλλος σκίζεται κάθε μέρα,ε δε θα τον αφήσεις να τα κάνει όλα μόνος του.Βοηθάς.Και μετά πίστεψε με,το αποτέλεσμα θα είναι πιο γρήγορο και πιο καλό,οπότε θα αφήνει και χρόνο για το ζευγάρι...
Κάποια στιγμή κατασταλάζεις,και διαπιστώνεις ότι δε χρειάζεσαι τον "ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ".Μεγάλος έρωτας μπορεί να υπάρξει και χωρίς τα μεγάλα λόγια,τις φανφάρες,τα λουλούδια και τις καρδίες.Μεγάλος έρωτας είναι αυτός που αντιπαρέρχεται τις δυσκολίες της ζωής.Και ειδικά τώρα που ζούμε τέτοιες δύσκολες εποχές,και θα χειροτερέψουν,είναι καλό να αναθεωρήσουμε κάποια πράγματα.Ο ρομαντισμός είναι υπέροχος.Πραγματικά.Ας καταλάβουμε όμως ότι δεν είναι όπως στις ταινίες.Ο ρομαντισμός είναι η ίδια η δύσκολη και μίζερη ζωή μας.Μόνον εμείς έχουμε τη δύναμη να κάνουμε τη ζωή μας ρομαντική.

Τέλος.Θα πάω στις Άνδεις να στρώσω ;)