Σιχαίνομαι..

Τις τιμές στα καταστήματα του στυλ "10,99 , 4,99"...μας περνάνε πραγματικά για ηλίθιους!

Τις γκόμενες που φοράνε τακούνια μόνο και μόνο για να δείχνουν "ωραίες",και περπατάνε σαν πλοία που εξώκοιλαν.

Τους άντρες που κάνουν αποτρίχωση.Αν δεν είσαι αθλητής,είσαι απλά γκέυ και ωραιοπαθής.

Το γεγονός ότι αν θέλω μια μέρα ή και πολλές να κάτσω σπίτι μου,με κάνει "ξενέρωτη".

Τους ανθρώπους που είναι αγενείς.

Τους γονείς που βγάζουν τα απωθημένα τους στα παιδιά τους.

Τους ανθρώπους που φοβούνται να εκφραστούν υπό το φόβο "κοινωνικού εξευτελισμού"...παν μέτρον άριστον.

Τα σκυλάδικα και τη νοοτροπία του new age laika.Αλλά πιο πολύ σιχαίνομαι εκείνους που τα υπερασπίζονται λες και είναι η ανώτατη μορφή κουλτούρας.Η Βουλγαρία έχει 8 όπερες,κι εμείς έχουμε το "BOOM" και τα "MAMOUNIA".Γαμώ.

Το ότι χαμογελάω στους γείτονες μου και χαιρετάω,κι εκείνοι κάνουν λες και είμαι εξωγήινη.

Τους ακτιβιστές,τους βετζετέριανς,τους φρουτεριανς και γενίκα όλους εκείνους του κολλημένους.

Το ότι τίποτα δεν είναι πλέον δωρεάν.

Το ότι εκατομμύρια εκατομμυρίων πηγαίνουν στις τσέπες των καπιταλιστών-εκμεταλλευτών

που μας κυβερνούν.Ξυπνήστε.

Το ότι συνειδητοποιώ ότι οι ανθρώπινες σχέσεις καταρρέουν,και ότι μπορεί ποτέ να μην κάνω οικογένεια.

Ότι αναπνέω μολυσμένο αέρα,πίνω μολυσμένο νερό,τρώω μολυσμένα φαγητά και ζώ με το φόβο καρκίνου και άλλων σοβαρών ασθενειών.Καλως ήλθατε στο μέλλον.

Το ότι δεν έχω χρόνο να ακούσω μουσική ήρεμα,να δώ το ηλιοβασίλεμα ή να μην έχω καθημερινό άγχος.

Ότι κάθε τέλος του μήνα είμαι άφραγκη για μέρες,κι αυτό γιατί θέλω να ΖΩ,όχι να επιβιώνω.

Τα ριάλιτι.Εξευτελισμός στο έπακρο.

Τα ΜΜΕ.